آرزوی محال

بعد از داشتنم دست از دوست داشتنم بر ندار؛
باز تو خیابون روسریمو بکش جلو و محکم تر از همیشه دستمو بگیر،
باز برام آهنگ بفرست با یه قلب زیرش که بدونم این حرفارو باید با صدای تو بشنوم نه با صدای خواننده،
بازم وقت و بی وقت خبر بگیر ازم،هی بخواه که باهام وقت بگذرونی،
بارون زدنی صدام کن،
گرمت شدنی بگو بهارنارنج میخوای با عطر بودن من...
باز وقتی رو به روتم عکسمو نشونم بده و بگو که برای خودم هیچ برای عکسامم میمیری،
بعد از داشتنم؛
باز یادت بمونه تولدمو،
روز دخترو،
روز مادرو،
هر روز دیگه ای که ربط داره و نداره به منو...
برام گل بگیر؛
نرگس،
رز،یه دسته پر از صد تومنی...
بعد از داشتنم هم دوستم داشته باش یه جور که انگار هنوز آرزوته داشتنم...

برچسب‌ها: فاطمه جوادی

+ نوشته شده در  پنجشنبه بیست و ششم مرداد ۱۳۹۶ساعت 11:52  توسط دوست روزهای تنهایی  |